Efendimiz(sav)rahmet ve mağfiret günleri yaklaştığı zaman:
"Receb ve Şaban ayını bize mübarek kıl,bizi afiyetle Ramazan'a kavuştur ya Rabbi." diye duada bulunarak ibadet ve taatlarını artırırdığı maneviyet iklimini yaşıyoruz.
Recebe kavuştuk,Ragaib gecesini ihya ediyoruz.Hz.Ömer'in:"Receb ten Recebe bir yıl geçti.Sen Allah için ne yaptın?"sorusunu bizim de sormamız gerekmez mi? Şu soruları sorarak da cevabını hazırlamalıyız.
Nereden geldim?
Nereye niçin gönderildim?
Nereye gideceğim?
Sorular büyük,yaratılışımızın özeti.
Bilmek insana bir şey kazandırmıyor.Eğer bildiklerimizle bulmaya ve olmaya gidemiyorsak faydasız bilgi sahibiyiz demektir...
Önemli olan olmaktır. "Olmaya bak olmaya"
İslam Alemi şu büyük dorularada cevap bulmak zorunda...
Alemin neresinde müslüman varsa orada kan,göz yaşı zulum var.
Filistin yok edildi.
Türkistan'dan haberimiz yok.
Hani müslümanlar kardeşti.
Bizim kardeşliğimiz bu mu?
Müslümanların konuşmaktan,acımaktan başka görevi yokmu?
Vahiyde:"Allah'ın ipine(Dinine) sımsıkı sarılın,tefrikaya(ayrılıga)düşmeyin." buyuruyor,neden birleşemiyoruz?
Şunu samimiyetle söylüyorum,gittiğimiz yol çıkmaz sokak.Bir olmadan,birlik olmadan İslam aleminde ki zulum sona ermez.Gözyaşı dinmez.
Ne zaman Allah'ın emri doğrultusunda birleşirsek,bütünleşirsek dünya yaşanacak hale gelir.Zalimin zulmü sona erer.Yoksa yolumuz hüsran,geleceğimiz yok...
Mübarek üç ayların,Regaib ve Cuma gecelerinin İslam alemine ve İnsanlığa huzur getirmesine vesile olması duamızdır...
Nice güzel,huzurlu,mutlu günlere...
