Osmaniye’nin tarihine, kültürüne ve sokak hafızasına derin izler bırakmış, yörenin meşhur simalarından "Pancar Hösüyün" lakaplı Hüseyin, kendisini tanıyan herkesin yüzünde tebessüm, kalbinde ise tatlı bir hüzün bırakarak anılmaya devam ediyor. Aslen Cebelli, yani öz Osmaniyeli (Cebel-i Bereketli) olan Pancar Hüseyin, sadece insanları güldüren bir mukallit değil, aynı zamanda saf, masum ve halk arasında "pehlül" olarak bilinen, iz bırakan bir karakterdi.
Neşesiyle ve Nüktedanlığıyla Bir Efsane
Pancar Hüseyin'in en belirgin özellikleri, kendisini tanıyanların aktardığı anılarla canlanıyor:
-
Şık ve Kravatlıydı: Sürekli şık giyinmeye özen gösterir, kravatını ihmal etmezdi. Hatta yürüyerek Osmaniye’den Cebel’e kadar giderdi.
-
Hazırcevap ve Nüktedandı: En bilinen ve güldüren anısı, kendisine "Bu beyefendi kim?" diye soran öğretmene, babasını göstererek verdiği cevapta gizliydi: "Böyüğü dururken güççük oğlunu evlendiren şu vicdansızın oğluyum."
-
Mükemmel Bir Taklitçiydi: Merhum Süleyman Demirel'in taklidini çok iyi yaparak çevresindekileri kahkahalara boğardı.
-
"Ayaklı Meteoroloji Uzmanı" ve Spikerdi: Çocukluk yıllarını onunla geçirenler, hava durumu tahminlerinin şaşmaz doğruluğunu anlatıyor. "Bir spiker kadar güzel Türkçesi vardı. Haberleri sun derdik, hava durumunu sun derdik, bir spiker kadar güzel haber sunardı," yorumları onun bu yönünü gösteriyor.
Ticaret Erbabı ve Gönül İnsanı
Hüseyin'in hayat mücadelesi de takdire şayandı. Kimseye muhtaç olmadan ekmeğini kazanırdı:
-
Esnaflığı: Çarşıda çakmaklara benzin/gaz satar, elinde "Özcaan, Özcaan" diye bağırarak sakız pazarlar, kışın ise "Kâmunluu" diye haşlanmış, sıcak, kimyonlu nohut satardı.
-
Toplumsal Yaşam: Düğünlerde halay çeker, davulcu Solak Ziya ile keyfine diyecek olmazdı.
-
Muska ve Tekerlemeler: Temiz kalpli olduğu inancıyla muska yazdığı, hatta aşık olduğu halasının kızına özel tekerlemeler düzeni de anlatılan anılar arasında.
Unutulmaz Bir İz Bıraktı
Anlatılanlara göre, muziplik olsun diye ensesine tokat vurulmasına rağmen, o kızdıkları zaman dahi ders veren, tatlı dilli bir insandı. Hatta ona dokunana mutlaka kendisinin de dokunması gerektiğine dair ilginç bir huyunun olduğu da biliniyordu.
Metnin kaynağı olan Gültekin Yılmaz'ın notuyla öğrenilen, Pancar Hüseyin'e dair anıların toplandığı ortamdaki çok yaşlı bir çınarın bilinçsizce yok edilmesi detayı ise, Osmaniye'nin simgesel değerlerini koruma bilincinin önemini bir kez daha hatırlatıyor.
Pancar Hösüyün, sadece bir sima değil, Osmaniye'nin sıcak, esprili ve kalender ruhunun bir yansımasıydı. Onu tanıyan herkes, "Nur içinde yatsın," dilekleriyle anıyor.
