Osmaniyeliler, son dönemde kuymak lezzetinin sırrını merak edenlere önemli bir bilgi aktarıyor: En iyi kuymak, doğru peynirle yapılıyor. Geleneksel tariflerde sıkça kullanılan mıhlama peyniri ve Trabzon peyniri, kuymakta hem doğru erimeyi hem de tel tel uzayan mükemmel yapıyı sağlayarak lezzetin temelini oluşturuyor.
Yörede kuymak yapımına gösterilen özen, kullanılan malzemelerin kalitesinden başlıyor. Osmaniyeliler özellikle peynirin taze ve yumuşak olmasına dikkat edilmesi gerektiğini vurguluyor. Taze peynir, pişirme sırasında tereyağı ve mısır unuyla birleştiğinde hızlıca eriyor ve karışım içinde homojen bir kıvam elde ediliyor. Bayat veya sert peynirlerin ise topaklanarak ideal dokuyu bozduğu biliniyor.
Peynirin hazırlanış şekline de bölgede büyük önem veriliyor. Rendelenmiş ya da küçük küpler hâline getirilmiş peynir, tereyağıyla birlikte kolayca çözünüyor ve kuymakta istenen tel tel uzayan o efsanevi yapıyı oluşturuyor. Bu yöntem yalnızca tadı değil, kuymak servis edildiğinde ortaya çıkan görsel şöleni de güçlendiriyor.
Osmaniyelilerin kuymakta üzerinde durduğu bir diğer kritik nokta ise peynir, tereyağı ve mısır unu arasındaki oran. Çok az peynir kullanıldığında kuymak lezzet açısından zayıf kalırken, fazla peynir kullanımı kıvamın ağırlaşmasına neden oluyor. Ustalara göre ideal kuymak, hem akışkan hem de uzadıkça uzayan yapıyı aynı anda taşımalı.
Tüm bu püf noktalar, kuymak yapmak isteyenlere önemli bir rehber niteliği taşıyor. Osmaniyelilere göre doğru peynir seçimi, tazelik, hazırlama şekli ve miktar dengesi birleştiğinde ortaya çıkan kuymak, yalnızca bir kahvaltılık değil, adeta sofraların baş tacı olan bir lezzet şöleni hâline geliyor.
