Uzmanlara göre her yudumda fark edilmeden binlerce mikroplastik parçacığı vücuda giriyor.
Osmaniye’de de çevre ve sağlık uzmanları, bu konuda vatandaşları bilinçli olmaya çağırıyor.
Her Yıl 90 Bin Mikroplastik Parçacığı Vücuda Giriyor
Journal of Hazardous Materials dergisinde yayımlanan uluslararası araştırmaya göre, düzenli olarak pet şişe suyu içen kişiler, musluk suyu tüketenlere kıyasla yılda ortalama 90 bin daha fazla mikroplastik alıyor.
Bu rakam, çevresel kaynaklar hesaba katılmadığında bile 40 ila 50 bin mikroplastik parçacığı anlamına geliyor.
Araştırmacılar, bu parçacıkların şişelerin üretimi, taşınması ve depolanması sırasında ortaya çıktığını belirtiyor. Özellikle sıcak hava, güneş ışığı ve sürtünme gibi etkenler plastiğin yapısını bozarak suya mikron boyutunda plastik parçalarının karışmasına yol açıyor.
Mikroplastikler Kan, Kalp ve Beyinde Tespit Edildi
Bilim insanları, mikroplastiklerin yalnızca mide ve bağırsakta kalmadığını; kan dolaşımına geçerek karaciğer, kalp ve beyin gibi hayati organlara kadar ulaşabildiğini açıkladı.
Bu parçacıkların iltihaplanma, hücre hasarı, hormonal dengesizlik ve kanser riskini artırabileceği belirtiliyor.
Osmaniye’de Uzmanlardan Uyarı: “Sürekli Tüketimden Kaçının”
Osmaniye’de çevre mühendisleri ve sağlık çalışanları, özellikle yaz aylarında artan pet şişe su tüketimine dikkat çekiyor.
Uzmanlar, “Acil durumlarda pet şişe su tüketimi zararlı değildir, ancak sürekli hale geldiğinde vücutta mikroplastik birikimi ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.” uyarısında bulundu.
Cam veya Metal Şişe Tercih Edin
Uzmanlara göre, mikroplastiklerden korunmanın en etkili yolu yeniden kullanılabilir cam veya metal şişeler tercih etmek ve mümkünse filtrelenmiş su içmek.
Bu önlem yalnızca bireysel sağlığı korumakla kalmıyor, aynı zamanda Osmaniye ve çevresinde çevre kirliliğinin azaltılmasına da katkı sağlıyor.
Bilim İnsanları: “Sorunun Boyutu Teknolojinin Ötesinde”
Araştırmacılar, mevcut tespit yöntemlerinin mikroplastiklerin kimyasal yapısını tam olarak çözümlemekte yetersiz kaldığını vurguluyor. Bu nedenle uzun vadeli etkilerin tam olarak anlaşılması için daha kapsamlı çalışmalar yapılması gerekiyor.
