Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2024 yılına ait çocuk nüfus oranlarına göre, Türkiye’de iller arasında büyük bir demografik fark gözlemlendi. Osmaniyeliler, bu tabloda dikkat çeken bir konumda yer aldı. Ne doğudaki yüksek doğurganlığa sahip illerle aynı seviyede ne de batıdaki yaşlanan şehirlerle tamamen eşleşen Osmaniye, geçiş bölgesindeki illerden biri olarak öne çıkıyor.
Osmaniyeliler Orta Sıralarda Yer Aldı
TÜİK verilerine göre Osmaniye’de çocuk oranı yaklaşık %27–28 civarında seyrediyor. Bu oran, Türkiye ortalamasına yakın bir seviyede olsa da bölgesel farklılıkları anlamak açısından önemli. Osmaniyeliler, hem doğunun yüksek çocuk nüfus oranı hem de batının düşük doğurganlığı arasında bir geçiş kuşağında bulunuyor.
Bu durum, önümüzdeki yıllarda eğitim, sağlık ve sosyal hizmet planlamalarının Osmaniye gibi iller özelinde ele alınması gerekliliğini ortaya koyuyor.
Türkiye’nin Çocuk Haritasında Doğu-Batı Ayrışması
Çocuk nüfusu en yüksek iller:
-
Şanlıurfa (%40,1+)
-
Şırnak (%39–40)
-
Siirt (%38)
-
Mardin (%37)
-
Batman (%36–37)
-
Ağrı (%36)
-
Muş (%35,5)
-
Bitlis (%35)
-
Van (%34,5)
-
Hakkâri (%34)
En düşük çocuk nüfusu olan iller:
-
Muğla (%18–19)
-
Edirne (%19)
-
Çanakkale (%19,5)
-
Kırklareli (%20)
-
Eskişehir (%20,5)
-
İzmir (%21)
-
İstanbul (%21–21,5)
-
Ankara (%21,5–22)
-
Tekirdağ (%22)
-
Balıkesir (%22)
Osmaniyeliler İçin Ne Anlama Geliyor?
Demografi uzmanlarına göre, Osmaniyelilerin yer aldığı bu geçiş kuşağı, şehir için hem risk hem de fırsat barındırıyor. Yeterli planlama yapılmazsa çocuk nüfusunun ihtiyaç duyduğu okul, sağlık ve sosyal destekler eksik kalabilir. Diğer yandan, orta yaş dengesinin korunması, ekonomik üretkenliğin sürdürülmesi açısından avantaj sağlayabilir.
Uzman Görüşü:
“Osmaniye gibi geçiş illerinde, hem genç nüfusu destekleyecek altyapı hem de yaşlı nüfusun artışına karşı sosyal güvenlik önlemleri eş zamanlı düşünülmeli.”
Osmaniyelilere Öneriler
-
Eğitim yatırımlarına öncelik verilmesi
-
Genç nüfusa uygun sosyal etkinlik alanlarının artırılması
-
Kadın istihdamı ve doğurganlık politikalarının dengelenmesi
-
Sağlık hizmetlerinde yaşa özel planlamalar yapılması






