Teneke kutularda buram buram kokan bisküviler, gofretler... Çayı, şekeri ödünç istemekten utanmadığımız, kimseyi evindeki eşyaları için küçümsemediğimiz günler...
Dört beş kardeşin aynı tabaktan yemek yiyip, kolay kolay hasta olmadığı zamanlar... Komşu amcadan azar işitip, öğretmenden sıra dayağı yediğimiz, mızıkçılık yapanla küsüp, ertesi gün unutarak elele oyuna daldığımız zamanlar... Gamsız, dertsiz, tasasız... Hepimizin, biz gibi olduğu, herkesin, herkes gibi olduğu zamanlar...
Bu hatıralar, bizi geçmişe götürürken içimizde bir hüzün, bir tebessüm uyandırıyor. O günlerdeki saflık, samimiyet ve paylaşım duygusu, bugün belki de özlemini duyduğumuz bir huzur kaynağı oluyor. Geçmişteki bu anılar, yüreğimizdeki özel bir yerde yaşamaya devam ediyor.
