0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hey kire hey kire davar yayardım
Sürüde çalıda gözüm kalmadı
Elimde değneğim türkü söylerdim
Kırıldı tellerim sazım kalmadı

Herkesin derdiyle meşgul olurdum
Güçsüzü güçlüden saklar korurdum
Bazen yağmur bazen iri doluydum
Yağıpta dinmeye yüzüm kalmadı

Öteden beriye yorardım kafa
Dostuma üzülür sürmezdim sefa
Arkadaş uğruna çekerdim çefa
Hepsinden usandım hazım kalmadı

Bir lokma ekmeği bölüșüp yerdim
Güvenir insana gardaşım derdim
Olanı varımı ortaya serdim
Kefendir diyecek bezim kalmadı

Kimseye suratı tutmazdım eğri
İyilik ederdim yırtardım bağrı
Doğruluk ilkemdi dürüstlük çağrı
Yalana yanlışa sezim kalmadı

Hayatla savaşıp galip gelirdim
Yiğidi öldürüp hakkın verirdim
Yogurttan mayadan emin olurdum
Çürüdü bedenim özüm kalmadı

Cebimde harçlığım dibe vurmazdı
Kulağım boş lafa bakıp duymazdı
Adalet insanlık beni yormazdı
Dağıldım etrafa tozum kalmadı

Atabeyim ölüm yoldaşdı bana
Karşıydım zalime çıkardım öne
Razıydım yolumda gitseydim sona
Dönüpte bakacak izim kalmadı

Mehmet Atabey
Düziçi’li Yazar